Μία από τις σημαντικότερες συζητήσεις στο χώρο της οινογνωσίας είναι το αν η μετάγγιση είναι κάτι που κάνει καλό στο κρασί ή όχι. Οι καράφες, γυάλινες ή κρυστάλλινες, δημιουργούν μεγάλη διχογνωμία ανάμεσα στους σομελιέ. Κάποιοι τις θεωρούν βασικό συστατικό του σωστού σερβιρίσματος, ώστε το κρασί να αγγίξει την κορυφή της γεύσης και του αρώματος που μπορεί να φτάσει, και άλλοι υποστηρίζουν ότι η διαδικασία είναι περιττή ή ακόμα και βλαβερή για το κρασί. Σίγουρα, όλοι μας έχουμε παρατηρήσει στα διάφορα εστιατόρια αντιφατικές συμπεριφορές. Από το σερβίρισμα κατευθείαν από το μπουκάλι μέχρι τις περίτεχνες καράφες που συντροφεύουν το τραπέζι από νωρίς, κάθε εστιατόριο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο έχει τις δικές του πρακτικές. Τι ισχύει, όμως, σχετικά με την μετάγγιση; Για το μέσο άνθρωπο που πίνει κρασί στο σπίτι του, αξίζει η αγορά μιας καράφας και η μετάγγιση του κρασιού σε αυτή λίγες ώρες πριν το σερβίρισμα;
Λευκά και ροζέ κρασιά
Τα λευκά και ροζέ κρασιά δεν έχουν ιζήματα, όπως τα κόκκινα, με αποτέλεσμα η μετάγγιση να μην είναι αρχικά απαραίτητη, για να διαχωριστεί το κυρίως σώμα του κρασιού από αυτά. Επιπλέον, δεν περιέχουν τανίνες, οι οποίες απαιτούν την επαφή τους με το οξυγόνο λίγη ώρα πριν την κατανάλωση του κρασιού, έτσι ώστε η γεύση τους να γίνει πιο μεστή και λιγότερο πικρή. Συνεπώς, από αυτή την άποψη η μετάγγιση τέτοιου είδους κρασιών δεν προσφέρει κάτι παραπάνω σε σχέση με το σερβίρισμά τους στο ποτήρι.
Ο αερισμός του κρασιού μπορεί να επιτευχθεί τόσο με αυτό το σερβίρισμα όσο και με το άνοιγμα του μπουκαλιού 15 λεπτά με μισή ώρα πριν την κατανάλωση. Παράλληλα, ένα πρόβλημα με τη μετάγγιση ειδικά του λευκού κρασιού είναι ότι καθιστά δύσκολη τη διατήρηση της χαμηλής θερμοκρασίας του κρασιού, αφού οι καράφες δεν χωρούν στις παγοθήκες. Έτσι, είναι προτιμότερο να μεταγγίζονται τα ώριμα ή τα γλυκά κρασιά, στα οποία η χαμηλή θερμοκρασία δεν παίζει τόσο σημαντικό ρόλο.
Κόκκινα κρασιά
Στα κόκκινα κρασιά, η συζήτηση περί μετάγγισης είναι πολύ ζωηρή, αφού υπάρχουν σομελιέ που τάσσονται με μανία υπέρ της και άλλοι που τη θεωρούν καταστροφική. Οι πρώτοι υποστηρίζουν ότι έτσι αναδεικνύονται τα φρουτώδη αρώματα του κρασιού αλλά και διαχωρίζεται το κατακάθι, το οποίο είναι ιδιαίτερα εμφανές στα παλαιωμένα και τα αφιλτράριστα κρασιά. Οι δεύτεροι περιγράφουν τη διαδικασία της μετάγγισης ως ένα πολύ έντονο σοκ για το κρασί, από το οποίο δεν πρόκειται να επανέλθει ποτέ.
Το σίγουρο είναι ότι μια καράφα προσθέτει πολλούς πόντους από άποψη εμφάνισης στο σερβίρισμα του κρασιού, οπότε συμβάλλει με τον τρόπο της στη συνολική εμπειρία της οινοποσίας. Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι ερασιτέχνες δεν πρόκειται να καταλάβουν γευστική διαφορά όποιον τρόπο και αν επιλέξουν. Οπότε είναι περισσότερο θέμα γούστου για το πώς φαντάζεται κανείς το ιδανικό τραπέζι και αν προτιμά την κλασική αισθητική που αποπνέει μια προσεγμένη γυάλινη καράφα.
